Archives for 15 februari 2014

De Poolse regering financiert een reünie van meer dan zeventig voormalige vluchtelingen aan wie tijdens de tweede Wereldoorlog in India asiel werd gegeven.

Mahalakshmi Tempel in Kolhapur – auteur Rsmn

Ongeveer 5000 Poolse burgers woonde, tussen 1943 en 1948, in een enorm vluchtelingenkamp in Valivade, in de buurt van Kolhapur.

“We hebben een zeer sterke band met deze stad en haar mensen,” vertelde Brenda The Times of India.

“Zij beschermden onze kinderen en gezinnen in de meest tragische periode voor ons land.”

De vluchtelingen waren vrijgelaten uit Sovjet gevangenschap na een amnestie verklaard door Jozef Stalin nadat Hitler in 1941 de Sovjet Unie binnenviel.

De Poolse regering in ballingschap in Londen ondersteunde generaal Władyłsaw Anders in zijn poging om zoveel mogelijk vluchtelingen naar Iran te vervoeren. Velen vochten later als onderdeel van het Britse 8e leger, terwijl duizenden asiel kregen in locaties net zo gevarieerd als Oeganda, Mexico, Nieuw-Zeeland en India.

Twee kampen in India functioneerde. De grootste was bij Valivade, terwijl een, voornamelijk voor wezen, geopend werd in Balachadi in Gujarat, dankzij de Maharaja van Nawanagar, die een gehechtheid met Polen had, dankzij zijn vriendschap met de pianist Ignacy Paderewski.

Het kamp op Valivade had het karakter van een klein Pools stadje, met een kerk, scholen, gemeenschappelijke ruimtes, een bioscoop, een café en een markt. Gezinnen werden voorzien van een toelage via de Poolse regering in ballingschap.

Na de oorlog waren de meeste van de vluchtelingen, die geleden hadden in de Sovjet werkkampen, op hun hoede om naar Polen terug te keren, waar een Moskou gesteunde communistisch regime geïnstalleerd was.

De kampen werden in 1948 definitief gesloten, en de vluchtelingen vestigde zich in het Verenigd Koninkrijk, Australië, Canada en andere landen, terwijl sommige naar Polen terug keerden.

Vijaysinh Gaikwad, een gepensioneerde Indische kolonel en voorzitter van de vereniging van ex-militairen van Kolhapur, is betrokken bij de voorbereidingen voor de reünie.

“Mijn vader had een winkel in het kamp en ik herinner me de bewoners nog.”

“Voor de afgelopen twee decennia, hebben wij contact en zij wilde wanhopig een bezoek aan deze plek brengen. De meeste van hen zijn in hun tachtiger jaren en zijn zeer enthousiast om hun jeugd te herbeleven,” zei hij.

Bron: The News.pl (English version)